Σχολικός εκφοβισμός (Bullying) και αντιμετώπιση

You are here:

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τους λόγους για τους οποίους όλο και περισσότεροι νέοι αποφεύγουν να μιλήσουν στους γονείς τους για το γεγονός πως είναι θύματα σχολικού εκφοβισμού; Σε ερωτήσεις που έχουν γίνει σε παιδιά σχετικά με το εν λόγω ζήτημα, οι πιο συχνές απαντήσεις ακολουθούν το εξής απογοητευτικό σκεπτικό:

«Αν το πω στους γονείς μου θα το κάνουν αμέσως μεγάλο θέμα και θα ενημερώσουν αμέσως τον περίγυρο για αυτό που μου συμβαίνει».

«Αν το πω στους γονείς μου θα απευθυνθούν άμεσα στον διευθυντή, κάτι το οποίο θα κάνει οπωσδήποτε τα πράγματα χειρότερα για μένα».

Τι μπορούν λοιπόν να κάνουν οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί ή οι κοντινοί συγγενείς και φίλοι έτσι ώστε ένα παιδί να αισθανθεί ασφαλές για να τους εκμυστηρευτεί μια τέτοια κατάσταση; Πως μπορείτε να κάνετε το παιδί σας να αισθανθεί ότι είναι μέλος ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος και να ζητήσει τη βοήθειά σας;

Σε ερωτήσεις που έχουν γίνει επίσης σε παιδιά σχετικά με το πώς θα ήθελαν να είναι οι αντιδράσεις των γονιών τους σε ένα θέμα όπως ο σχολικός εκφοβισμός, οι πιο συχνές απαντήσεις έχουν ως εξής:

«Θα ήθελα απλώς να με ακούσουν».

«Θα ήθελα να με συμβουλεύσουν αλλά να με αφήσουν να προσπαθήσω να χειριστώ την κατάσταση μόνος μου πρώτα, πριν προβούν σε οποιεσδήποτε ενέργειες».

Παρακάτω παραθέτονται ορισμένοι τρόποι που μπορούν να σας βοηθήσουν στη διαχείριση ενός τόσο ευαίσθητου θέματος όπως ο σχολικός εκφοβισμός:

1.Παραμείνετε ήρεμοι

Πρώτο και κυριότερο μέλημά σας όταν ένα νεαρό άτομο κάνει το βήμα να σας μιλήσει για μια κατάσταση εκφοβισμού, είναι να μείνετε ήρεμοι. Αποφύγετε να δείξετε έκδηλα την ανησυχία σας. Τα γεγονότα που σας περιγράφουν μπορεί να είναι πολύ ανησυχητικά , ωστόσο σε κάθε περίπτωση, ο ρόλος σας ως υπεύθυνος ενήλικας είναι να ακούσετε καλά και να ανταποκριθείτε με τέτοιο τρόπο που να δείχνει ότι η κατάσταση είναι εντελώς διαχειρίσιμη. Η σταθερότητα της απάντησής σας θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στη διαμόρφωση της στάσης του παιδιού καθώς οι δυο σας προσπαθείτε από κοινού να ανακαλύψετε τις αποτελεσματικότερες δυνατές λύσεις.

2.Δείξτε ότι καταλαβαίνετε

Στη συνέχεια, είναι χρήσιμο να εκφράσετε την κατανόησή σας προς το παιδί. Κάτι τόσο απλό όπως, «Λυπάμαι για αυτό που σου συμβαίνει», μπορεί να βοηθήσει το παιδί σε μεγάλο βαθμό να αντιληφθεί ότι όντως τα γεγονότα που περιγράφει δεν είναι «απλά» και ότι και ο γονιός αισθάνεται άσχημα για την σκληρότητα με την οποία το παιδί έρχεται αντιμέτωπο.

3.Δείξτε την ευγνωμοσύνη σας

Τρίτον, αναγνωρίστε στο παιδί το γεγονός ότι βρήκε τη δύναμη να σας μιλήσει για το περιστατικό. Αναγνωρίζοντας το θάρρος που χρειάζεται για να ξεπεράσουν το φόβο, τη ντροπή και την αμφιβολία είναι μια σημαντική επιβεβαίωση για τα παιδιά. Αν μη τι άλλο, μόνο όταν το παιδί μιλά για τα προβλήματά του δίνεται η ευκαιρία σε έναν ενήλικα να κάνει κάτι για αυτό και να προσπαθήσει να βοηθήσει. Είναι ένας τρόπος να εκφράσετε την ευγνωμοσύνη σας στο παιδί. Μια τέτοια αποτελεσματική ένδειξη μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό όπως, “Καταλαβαίνω ότι πρέπει να χρειάστηκες πολύ θάρρος για να μιλήσεις γι’ αυτό. Σε ευχαριστώ που μου δείχνεις εμπιστοσύνη για κάτι τόσο δύσκολο. ”

4.Ενθαρρύνετε το παιδί να αναζητήσει λύσεις

Το τελευταίο σημαντικό βήμα όταν ένα παιδί σας έχει εκμυστηρευθεί μια κατάσταση εκφοβισμού είναι η ενθάρρυνση έτσι ώστε να προσπαθήσει να βρει μόνο του τις λύσεις. Είναι χρήσιμο να δώσουμε στα παιδιά την αίσθηση ότι εκείνα είναι υπεύθυνα και έχουν τον έλεγχο σε μια τέτοια κατάσταση. Θα μπορούσατε για παράδειγμα να ενθαρρύνετε το παιδί λέγοντας «Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείς να περάσεις μια τέτοια κατάσταση μόνος σου. Ας προσπαθήσουμε μαζί να βρούμε στρατηγικές και λύσεις για να διαχειριστούμε την κατάσταση», αλλά αφήστε το παιδί να προτείνει τις λύσεις και λειτουργήστε όσο το δυνατόν καθοδηγητικά παρά προσπαθώντας να αναλάβετε τον έλεγχο της κατάστασης.

5.Παρακολούθηση της πορείας

Τέλος, η παρακολούθηση της πορείας του παιδιού μετά από μια τέτοια συζήτηση είναι καθοριστική. Επειδή ο εκφοβισμός δεν καθορίζεται από μια μεμονωμένη πράξη λεκτικής ή σωματικής βίας, πολλές φορές δεν είναι εφικτό να λυθεί εντελώς το πρόβλημα με μία μόνο βοηθητική συζήτηση, ωστόσο με αρκετή επιμονή και προσπάθεια μπορεί να δοθεί αποτελεσματική λύση στο παρόν αλλά και σε μελλοντικά περιστατικά που ενδέχεται να προκύψουν.